گذاردن یا گزاردن ؟
خیلی
پیش آمده که در نگارش و نوشتن این دو کلمه دچار تردید شده ایم که کدام یک در جمله ای که می نویسیم صحیح است .
گذاردن با "ذ"به
معنای قراردادن ، گذاشتن ، نهادن و وضع کردن(قانون)می باشد و معمولا جزء دوم عبارت
می باشد مانند : قانون گذاری ، بارگذاری ، سپرده گذاری و ...
گزاردن با "ز"به
معنای انجام دادن ، ادا کردن و به جاآوردن می باشد و این کلمه نیز در جزء دوم
عبارت می آید مانند : نمازگزار ، حج گزار ، خدمتگزار ، کارگزار و ...
" تنوین "
در
زبان فارسی بسیاری از قیدها با تنوین به کار برده می شود که نادرست است . از آن جا
که تنوین از ویژگی ها و خصایص خط و زبان عربی است ، بهتر است ؛ در واژهای
تنوین دار موارد صحیح و بدون تنوین استفاده گردد . برخی از این لغات به شرح ذیل
است :
غلط
|
صحیح
|
غلط
|
صحیح
|
حتماً
|
به طور
حتم
|
قطعاً
|
قطعی /
به طور قطع
|
معمولاً
|
به طور
معمول
|
یقیناً
|
به
یقین
|
کتباً
|
کتبی
|
شفاهاً
|
شفاهی
|
رسماً
|
رسمی
|
نهایتاً
|
در
نهایت
|
عقلاً
|
عقلی
|
ضمناً
|
در ضمن
|
عُرفاً
|
مطابق
عرف/طبق عرف
|
شرعاً
|
از نظر
شرعی
|